Οστική ανάπλαση

Αποκατάσταση οστικής απώλειας

Η απώλεια ενός ή περισσοτέρων δοντιών μπορεί συχνά να συνοδεύεται από απώλεια οστού, κάτι που μπορεί να επηρεάσει την ικανότητά μας να τοποθετήσουμε οδοντικά εμφυτεύματα. Ας δούμε πώς η οστική ανάπλαση μπορεί να βοηθήσει στην αποκατάσταση της οστικής μάζας και να δημιουργήσει μια ισχυρή βάση για νέα δόντια.

Τι προκαλεί την οστική απώλεια;

Η οστική βλάβη μπορεί να προκληθεί από διάφορους παράγοντες, όπως:

  • Περιοδοντίτιδα: Μια σοβαρή λοίμωξη των ούλων που καταστρέφει το οστό που στηρίζει τα δόντια.
  • Ακρορριζικές κύστες και αλλοιώσεις: Αυτές οι παθολογικές καταστάσεις μπορούν να οδηγήσουν σε απώλεια οστού γύρω από τις ρίζες των δοντιών.
  • Μη έγκαιρη αντικατάσταση δοντιών: Όταν δόντια που έχουν χαθεί δεν αντικαθίστανται άμεσα, το οστό μπορεί να αρχίσει να απορροφάται.
    Τραύμα: Ένα τραύμα από κάποιο ατύχημα μπορεί να προκαλέσει βλάβη στο οστό των γνάθων.

Πώς πραγματοποιείται η οστική ανάπλαση;

Υπάρχουν διάφορες μέθοδοι και πρωτόκολλα για την αντιμετώπιση της οστικής απώλειας. Η διαδικασία που θα ακολουθήσουμε εξαρτάται από την ιδιαίτερη περίπτωση του ασθενούς. Συνήθως, χρησιμοποιούμε αυτογενές μόσχευμα (οστό που λαμβάνεται από το ίδιο το σώμα του ασθενούς) ή άλλου τύπου μόσχευμα.

  1. Εφαρμογή μοσχεύματος: Το μόσχευμα εφαρμόζεται στην περιοχή που χρειάζεται θεραπεία. Αυτό το βήμα είναι καθοριστικό για τη δημιουργία νέου οστού.
  2. Κάλυψη με μεμβράνη: Σε πολλές περιπτώσεις, το μόσχευμα καλύπτεται με μια απορροφήσιμη ή μη απορροφήσιμη μεμβράνη για την προστασία του και την υποβοήθηση της διαδικασίας αναγέννησης.
  3. Χρόνος ανάπλασης: Σε διάστημα τριών έως εννέα μηνών, το νέο οστό αναπτύσσεται και είναι έτοιμο για την τοποθέτηση οδοντικών εμφυτευμάτων.

Σύγχρονες μέθοδοι και υλικά

Στην κλινική μας, χρησιμοποιούμε τις πιο σύγχρονες μεθόδους οστικής αναγέννησης. Με τη χρήση προηγμένων υλικών και τεχνικών, εξασφαλίζουμε την επιτυχία της επέμβασης και την καλύτερη δυνατή έκβαση για τους ασθενείς μας.

Η οστική ανάπλαση είναι μια σημαντική διαδικασία για την αποκατάσταση της οστικής μάζας και τη δημιουργία μιας σταθερής βάσης για τα οδοντικά εμφυτεύματα.